Η εμπορευματοποιημένη διασκέδαση, διαχωρισμένη από την πραγματική ζωή μοιάζει σαν ένα απαραίτητο διάλλειμα από την μιζέρια της ανεργίας, την γκρίνια του αφεντικού, την πίεση της καθημερινότητας μα γεννήθηκε ακριβώς για το αντίθετο, γεννήθηκε για να συνεχίσει να μιλά την γλώσσα του εμπορεύματος και των εξουσιών. Και αυτή όσο μιλά τόσο οργανώνει την δικιά μας σιωπή. Οι μητροπόλεις είναι στοιχειωμένες από αυτήν την συνθήκη. Δεν παίζουν μπάλα όμως σε άδειο γήπεδο. Στις καταλήψεις τα διατάγματα και οι γλώσσες των εξουσιών χάνουν την δύναμή τους και την σημασία τους. Είναι οι χώροι αυτοί που ο διαχωρισμός πολιτικού και κοινωνικού σπάει και με τα κομμάτια του συνθέτει τους όρους της έκρηξης και της υπέρβασης. Τους όρους της επανάστασης. Με αυτή την έννοια λοιπόν:

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΗΛΙΟΥ ΣΤΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩMEΝΗ ΠΟΛΗ