”Μέσα στο δύσβατο μονοπάτι, που διανύουμε συνειδητά, συμπράττουμε για ένα διαφορετικό αύριο χωρίς εξουσία, δημιουργούμε και ζούμε σε συνθήκες όπως εμείς τις ονειρευόμαστε… Ξέρουμε ότι αύριο ίσως χάσουμε αυτά τα μέρη, τα σπίτια μας, τους χώρους που ζούμε και γνωριζόμαστε, συντρόφους και συντρόφισσες , ναι λοιπόν, ξέρουμε ότι έχουμε πολλά να χάσουμε… Αλλά σίγουρα έχουμε ακόμα περισσότερα να κερδίσουμε…”
Στις 20/12/12 εκκενώθηκε από τις αστυνομικές δυνάμεις η κατάληψη VILLA AMALIAS, με αποτέλεσμα 8 συλλήψεις συντρόφων οι οποίοι βρίσκονταν στο κτήριο. Ύστερα από ένα δυναμικό και συνεχές κλίμα αλληλεγγύης, ξεπερνώντας σύνορα και σημαίες αλλά και στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο, 92 σύντροφοι και συντρόφισσες επιλέγουν να ανακαταλάβουν το κτήριο στις 9/1/13. Μετά από μερικές ώρες, ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας εισβάλλουν στο κτήριο και συλλαμβάνουν τους 92 αγωνιστές-στριες. Μεταφέρθηκαν στην ΓΑΔΑ, όπου κρατήθηκαν για 4 μέρες και αφέθηκαν αφότου τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες και περιοριστικοί όροι με βάση τον περιβόητο κουκουλονόμο.
Η VILLA AMALIAS ήταν ένα κτήριο το οποίο τελούσε υπό κατάληψη 23 χρόνια. Ένα μέρος ζύμωσης και συνάντησης ανθρώπων, από διάφορα μέρη του κόσμου, των μητροπόλεων αλλά και της επαρχίας, ένας χώρος γεμάτος δημιουργικότητα και ζωή χωρίς διαμεσολαβητές και ιεραρχημένες σχέσεις. Πολλοί και πολλές από εμάς, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, την ζήσαμε… Ζήσαμε τα πανκ λάιβ, τα καφενεία τις πέμπτες, τις συνελεύσεις. Γνωρίσαμε ανθρώπους, δημιουργήσαμε σχέσεις και δεσμούς μεταξύ μας, που ακόμα κρατούν, μείναμε στα δωμάτια, γελάσαμε και μοιραστήκαμε χαρές και προβληματισμούς, ανταλλάξαμε εμπειρίες, “στήσαμε” μαζί συναυλίες και εκδηλώσεις. Μιλήσαμε με μετανάστες και παλέψαμε μαζί ενάντια στις φασιστικές συμμορίες και επιθέσεις. Το “μεγάλο σπίτι”, ήταν και είναι οι άνθρωποι που με όραμα έναν κόσμο ελευθέριας, ισότητας και αλληλεγγύης, έκαναν πράξη αυτό που έλεγαν και βαδίσαμε όλοι μαζί σε αυτό τον δρόμο προς την “ουτοπία”, όπως κάποιοι την αποκαλούν. Ήταν μια πρόταση οργάνωσης, που στον καιρό του κοινωνικού κανιβαλισμού έπρεπε να αντιμετωπιστεί.
Στις 16 Ιούνη δικάζονται οι 91 σύντροφοι και οι συντρόφισσες που συμμετείχαν στην ανακατάληψη. Εμείς από πλευράς μας ξέρουμε πως οι καταλήψεις και οι αυτoοργανωμένοι/ αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι αποτέλεσαν, αποτελούν και θα αποτελούν εστίες αγώνα, απέναντι στα δολοφονικά σχέδια κράτους-παρακράτους και αφεντικών. Χώροι που πάντα θα εκφράζουν και θα παλεύουν για την ισότητα, την αλληλεγγύη και την ελευθερία. Στεκόμαστε λοιπόν αλληλέγγυοι στους ανθρώπους που επέλεξαν, επιλέγουν και θα επιλέγουν, να ζήσουν σε καταλήψεις , να εναντιωθούν στην υπάρχουσα πραγματικότητα, που δημιουργούν δομές αυτοοργανωμένα και οριζόντια ενάντια σε κάθε είδους εξουσία, που συμπορεύονται με κάθε ”περιθωριοποιημένο” κομμάτι της κοινωνίας , που θέλει να αντιπαρατεθεί και να παλέψει ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, φασίστες και αφεντικά,ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τέλος ενάντια στην εξαθλίωση και την υποτίμηση των ζωών μας με σκοπό και όραμα την κοινωνική χειραφέτηση.
Η VILLA AMALIAS είναι η “εστία ανομίας” της καρδίας μας και εμείς είμαστε και θα είμαστε εδώ, γιατί οι ιδέες και οι αξίες μας, δεν εκκενώθηκαν ποτέ και ζουν βαθιά μες την συνείδησή μας .
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης την Πέμπτη 16 Ιουνίου στις 9:00
δικαστήρια Ευελπίδων, κτήριο 8
Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στην κατάληψη Βανκούβερ Απαρτμάν